Książka Błonia krakowskie centrum rekreacji i sportu do 1914 roku autorstwa Pawła Kurowskiego stanowi wyjątkowe opracowanie dotyczące historii Błoń krakowskich jako centrum sportu i rekreacji do początku XX wieku. Autor podjął się badania tematu, który dotychczas nie był syntetycznie opracowany w historiografii sportu i rekreacji. Przeanalizowano transformację Błoń na przestrzeni wieków, ukazując ich ewolucję od zwykłych pastwisk do centralnego miejsca narodzin polskiego sportu i rekreacji. Główna hipoteza badawcza skupia się na roli obszaru łąkowego w rozwoju sportu i rekreacji w Krakowie na przełomie XIX i XX wieku, podkreślając jego istotną rolę jako naturalnego rezerwuaru zieleni i miejsca wypoczynku dla mieszkańców miasta.
Praca analizuje także decyzje administracji austriackiej z lat 1906–1912, które doprowadziły do przekształcenia Błoń w centrum wypoczynkowo-sportowe. Poprzez pryzmat fenomenu łąkowego autor prezentuje narodziny ruchu sportowo-rekreacyjnego w Krakowie, co stanowi innowacyjne spojrzenie na historię polskiej kultury fizycznej oraz przyczynia się do zrozumienia kontekstu społeczno-kulturowego miasta. Monograficzne studium Kurowskiego pozwala zrozumieć rozwój kultury fizycznej na Błoniach, biorąc pod uwagę zarówno działalność organizacji sportowych, jak i niezorganizowany ruch spacerowo-rekreacyjny, tworząc tym samym wartościowy wkład w historię Krakowa i polskiego sportu.
