Mikojan-Guriewicz MIG-21 (NATO: Fishbed) to sowiecki, lekki samolot myśliwski o konstrukcji duralowej, półskorupowej, w układzie średniopłatu, z płatem w układzie delta o skosie natarcia 57 stopni. Oblot prototypu miał miejsce 16 czerwca 1956 roku. Za protoplastę MIG-a 21 uważa się prototyp E-5 napędzany silnikiem RD-11. Po jego oblocie powstało jeszcze kilka innych prototypów, które notabene biły różne międzynarodowe rekordy prędkości lotu. Doświadczenia z nich wyniesione służyły do doskonalenia E-5, aż wreszcie skierowano samolot do produkcji seryjnej jako MIG-21F-13 w 1959 roku. W produkcji znalazło się kilkanaście podstawowych wersji, a wraz z różnymi podwersjami liczbę typów MIG-a 21 można szacować na kilkadziesiąt! Najważniejsze z nich to pierwsza produkowana seryjnie, czyli MIG-21F. Ustąpiła ona miejscu wersji MIG-21PF z radarem RP-21 oraz silnikiem R-11F2. Kolejna wersja rozwojowa to MiG-21R, czyli samolot rozpoznawczy. Powstało też kilka wersji treningowych, z których pierwsza to MiG-21U-400. MIG-21 okazał się bardzo udaną konstrukcją, o świetnych osiągach, łatwą w pilotażu i tanią w produkcji. O jakości konstrukcji, świadczy fakt, że jeszcze w latach 90. powstawały wersje rozwojowe tego samolotu, który liczył sobie już ponad 30 lat. Maszyna była eksportowana do wszystkich krajów byłego Układu Warszawskiego oraz całej rzeszy państw arabskich i afrykańskich. MIG-21 brał udział w większości konfliktów zbrojnych okresu 1960-1980, min. w wojnie wietnamskiej, w wojnie sześciodniowej (1967), w wojnie iracko-irańskiej (1980-1988). Dane techniczne: długość: 13.46 m, rozpiętość skrzydeł: 7.15 m, wysokość: 4.1 m, prędkość maksymalna: 2130 km/h, prędkość wznoszenia: 120 m/s, zasięg maksymalny: 1100 km, pułap maksymalny 19000 m, uzbrojenie: stałe - pojedyncze działko GSz-23 kal. 23 mm (wersja M), podwieszane - do 2000 kg ładunku.
