Typ 89 był japońskim czołgiem średnim z czasów II wojny światowej. Pierwsze prototypy zbudowano w 1927 roku, a seryjna produkcja rozpoczęła się w 1929 roku. Łącznie zbudowano około 400 egzemplarzy tego czołgu we wszystkich wersjach. Typ 89 był napędzany silnikiem Mitsubishi A6120VD o mocy 120 KM. Uzbrojony był w pojedyncze działo czołgowe Typ 90 kal. 57 mm i dwa karabiny maszynowe Typ 91 kal. 6,5 mm.
Rozwój pierwszego japońskiego czołgu średniego rozpoczął się w 1927 roku, ale oryginalne wersje Typ 89 nie nadawały się do służby bojowej. Konstrukcja została jednak przeprojektowana, wykorzystując wiele elementów brytyjskiego czołgu Vickers Typ C. Ta przebudowana wersja została wprowadzona do masowej produkcji pod oznaczeniem Typ 89 Kou. W jej trakcie powstała jedna bardzo ważna wersja rozwojowa: czołg oznaczony jako Typ 89 Otsu. W porównaniu z wersją oryginalną miał wzmocniony pancerz, nowy kształt wieży i mocowanie głównego uzbrojenia. Czołgi typu 89 były mało mobilne i miały bardzo słaby pancerz, którego grubość nie przekraczała 15-17 mm. Czołgi tego typu walczyły w Mandżurii (1931), w Chinach (1937-1945), w Chałczyn-Gole z Armią Czerwoną (1939) oraz w rejonie Pacyfiku w latach 1941-1944.