Academy 12625 AH-64D/DJ Apache w skali 1/144 (z australijskimi naklejkami) Helikopter McDonnell-Douglas (Boeing) AH-64 został zwycięzcą w konkursie z Bell's YAH-63 w grudniu 1976 roku. Nazwa Apache pozostała aktualna helikopter w 1981 roku. Ta wysoce wydajna maszyna posiada czterołopatowe wirniki napędzane dwoma silnikami turbinowymi General Electric T700-701 o mocy 1696KM. Szczątkowe skrzydła są wyposażone w konwencjonalne klapy na krawędzi spływu, a ogon płytowy poprawia sterowanie wzdłużne. Dwuosobowa załoga zajmuje miejsca jedno po drugim w opancerzonej kabinie. Fotel pilota znajduje się z tyłu, a operator broni/strzelec z przodu.
Kluczem do uniwersalnego zastosowania śmigłowca są systemy TADS na stanowisku działonowego oraz systemy PNVS wykorzystywane przez pilota. TADS to zestaw laserowego znacznika i dalmierza do śledzenia celu oraz skierowany do przodu czujnik podczerwieni, który jest powielany przez normalną optykę. System PNVS jest rozwiniętym systemem FLIR pozwalającym na pilotowanie śmigłowca tuż nad ziemią w celu uniemożliwienia lub opóźnienia wykrycia przez obronę przeciwlotniczą przeciwnika. Helikoptery Apache wzięły udział w operacji w Panamie w 1989 r., podczas Pustynnej Burzy w 1991 r. czy ostatniego konfliktu w Iraku (2003 r.).
Pod koniec 1990 roku rozpoczęto budowę nowej wersji śmigłowca, wyposażonej w radar milimetrowy Martin/Westinghouse Longbow montowany nad głową w celu sterowania uzbrojeniem. Służy do sterowania przeciwpancernymi rakietami Rockwell AGM-114 Hellfire. Dane techniczne: Prędkość maksymalna: 300 km/h; prędkość wznoszenia 12.7 m/s, maksymalny zasięg (bez zbiorników zewnętrznych): 689 km, uzbrojenie: stała 1 armata Hughes M230A1 Chain Gun kal. 30 mm oraz uzbrojenie zewnętrzne - najczęściej rakiety Hellfire.