Model składania PZL.37A Łoś - polski dwusilnikowy dolnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, z chowanym podwoziem. Pierwszy lot prototypu odbył się w grudniu 1936 roku, a produkcja seryjna trwała w latach 1937-1939. PZL-37 był najnowocześniejszym polskim samolotem wojskowym zbudowanym przed II wojną światową oraz pierwszym na świecie seryjnie produkowanym samolotem z laminarnym profilem skrzydła. Dzięki temu osiągał prędkość ponad 400 km/h. Pod koniec lat 30. XX wieku samolot ten należał do najlepszych bombowców na świecie. Do września 1939 roku wybudowano 96 Łosi, z których 9 zostało rozebranych. 40 walczyło w dywizjonie bombowym, 37 w eskadrze szkolnej i w szkole lotniczej kadetów, 5 w testach i 5 było w naprawie.
Z samolotami z dywizjonu bombowego walczyły niemieckie oddziały panczerne pod Radomiem, Pułtuskiem i Różanem. 23 Łosie ewakuowano do Rumunii, 2 wylądowały w ZSRR, 2 zostały zdobyte przez Niemców, 60 zniszczono. Rumuńskie siły powietrzne przejęły Łosie. Na nich namalowano rumuńskie litery i cyfry od 201 do 220. Były one używane przez Rumunię, która walczyła po stronie Niemiec przeciwko Związkowi Radzieckiemu, w tym do bombardowania Odessy.
Dane techniczne (wersja B): długość: 12.92 m, rozpiętość skrzydeł: 17.93 m, wysokość: 4.25 m, maksymalna prędkość: 412 km/h, pułap: 9250 m, maksymalny zasięg: 1500 km, uzbrojenie: stałe - 3 karabiny maszynowe wz.37 kal. 7.92 mm, podwieszane - do 2580 kg bomb.
