Model do składania Revell HMCS Snowberry 1:144 (4009803051321)

HMCS Snowberry (K166) była brytyjską, a później kanadyjską, korwetą z czasów II wojny światowej. Stępkę pod tę jednostkę położono w lutym 1940 r., wodowanie odbyło się w sierpniu tego samego roku, a wejście do służby miało miejsce w listopadzie 1940 r. Całkowita długość okrętu wynosiła 62.5 m, a szerokość 10 m. Całkowita wyporność osiągnęła ok. 950-1000 ton, a maksymalna prędkość - ok. 16 węzłów. Uzbrojenie okrętu obejmowało: pojedyncze działo kal. 102 mm, cztery karabiny maszynowe kal. 12.7 i 7.7 mm, stanowisko zrzutu i dwie wyrzutnie bomb głębinowych.

HMCS Snowberry (K166) był jednym z kanonierek klasy Flower. Okręty tego typu zostały zaprojektowane jako jednostki przeznaczone przede wszystkim do ochrony alianckich konwojów atlantyckich, a ich głównym zadaniem było prowadzenie działań ZOP (anti-submarine combat). Ich konstrukcja była maksymalnie uproszczona, miała bowiem nadawać się do masowej produkcji jednostek nawet w małych stoczniach, bez odpowiedniego doświadczenia. Jednostki tego typu miały archaiczny, jak na lata II wojny światowej, ale prosty w budowie, napęd oparty na tłokowym silniku parowym, a nie - co było wówczas raczej standardem - turbinie parowej. W czasie wojny jednostki tego typu były modernizowane - głównie poprzez dodawanie nowych urządzeń hydroakustycznych. Jedną z jednostek tej klasy był HMCS Snowberry (K166), który został zbudowany w stoczni George T. Davie and Sons Limited w Luzon w Kanadzie na zamówienie brytyjskie, a ostatecznie wyposażony w stoczni w Greenock w Wielkiej Brytanii. Jednostkę przekazano kanadyjskiej marynarce wojennej wkrótce po wejściu do służby w Royal Navy. Do początku 1942 roku eskortował konwoje między Nową Fundlandią a Islandią. Na przełomie 1941/1942 roku HMCS Snowberry przeszedł krótki remont, ale później wrócił do służby. Brała udział w osłonie konwojów atlantyckich do 1944 r. Statek szczęśliwie przetrwał koniec wojny i w 1945 r. powrócił do Royal Navy. Rok później (1946 r.) HMCS Snowberry został przeklasyfikowany jako okręt docelowy, który miał zostać sprzedany na złom w sierpniu 1947 r.