Dostępny
20,94zł
Dostępny
20,94zł
Formalnie Cesarstwo Japonii przystąpiło do II wojny światowej atakiem na Pearl Harbor 7 grudnia 1941 r., ale od 1937 r. Japonia prowadziła szeroko zakrojone operacje militarne w Chinach. Pod koniec 1941 r. japońska armia składała się z 51 dywizji, które wraz z licznymi wydzielonymi jednostkami miały liczebność około 1.7 miliona ludzi. Ponad połowa tych sił (27 dywizji) stacjonowała w Chinach. Podstawowym rodzajem sił zbrojnych w japońskiej armii była oczywiście piechota. Co ciekawe, w 1938 r. japońskie dywizje piechoty przeszły reorganizację, w wyniku której większość z nich (ale nie wszystkie!) składała się z 3 pułków piechoty, a każdy pułk składał się z 3 batalionów piechoty. Na poziomie dywizji do pułków piechoty dołączyły również pododdziały sztabowe, pułk artylerii, batalion kawalerii, batalion inżynieryjny, a także jednostki transportowe, łącznościowe i medyczne. Łącznie japońska dywizja piechoty (tzw. typ B) liczyła około 19800 etatowych pracowników. Warto dodać, że dysponowała stosunkowo słabym uzbrojeniem przeciwpancernym i przeciwlotniczym, a jej artyleria wsparcia miała zazwyczaj kaliber 70 lub 75 mm. Jednostki artyleryjskie z artylerią kalibru powyżej 100 mm były rzadkością. Należy również powiedzieć, że japońskie jednostki piechoty charakteryzowały się bardzo wysokim morale, wręcz fanatycznym, z żelazną dyscypliną, ale także (zwłaszcza po 1942 r.) były wyraźnie gorsze taktycznie lub pod względem siły ognia od swoich alianckich przeciwników. Nie należy również zapominać, że japońskie jednostki piechoty popełniły wiele zbrodni wojennych, noszących znamiona zbrodni przeciwko ludzkości, z makabryczną masakrą nankińską na przełomie 1937 i 1938 r. na czele.