PZL P.11a (tzw. jedenastka) to polski, jednosilnikowy samolot myśliwski o konstrukcji metalowej ze skrzydłami w układzie Puławskiego, usterzeniem klasycznym oraz stałym podwoziem. Oblot prototypu nastąpił w 1931 roku, ale produkcja seryjna trwała w latach 1937-1939. Pierwsza wersja seryjna to PZL P.11a napędzana silnikiem Bristol Mercury IV S2 o mocy 550 KM. Traktowano ją jednak jako wersję przejściową i zamówiono tylko 50 sztuk. W lecie pojawiła się najsłynniejsza wersja "jedenastki"- PZL P.11c.
Miała ona udoskonalony kadłub, skrzydła oraz statecznik pionowy. Poprawiała to wszystko aerodynamikę samolotu. Zmianie nie uległa jednostka napędowa. Zainteresowanie konstrukcją wyraziła min. Rumunia, gdzie w zakładach IAR powstało 95 sztuk licencyjnie budowanego PZL P.11. W chwili wybuchu wojny wszystkie wersje P.11 były samolotami zdecydowanie wolniejszymi od swoich niemieckich przeciwników, ale jednocześnie posiadał większą zwrotność, dużą prędkość wznoszenia oraz posiadał mniej awaryjny silnik, niż samoloty niemieckie. Odniosły w toku kampanii wrześniowej wiele zwycięstw nad nieprzyjacielem, głównie w ramach Brygady Pościgowej.
- Długość: 155 mm
- Rozpiętość skrzydeł: 224 mm
- Ilość elementów plastikowych szarych: 50 szt
- Ilość elementów plastikowych przeźroczystych: 1 szt
- Ilość elementów fototrawionych: 39 szt
- Ilość elementów z białego metalu: 1 szt
- Instrukcja montażu i malowania: 5 strony A4
- Ilość elementów kalkomani: 22 szt
- Ilość elemntów na kliszy: 3 szt
