Messerschmitt Bf-110 to niemiecki dwusilnikowy ciężki myśliwiec metalowy z podwójnym ogonem. Używano silników Junkers Jumo 210Ga, Daimler-Benz DB 601B-1, Daimler-Benz DB 601F, Daimler-Benz DB 605B-1 o mocy od 700KM do 1475KM. Pierwszy prototyp Bf-110 wystartował w maju 1936 roku. Pierwszą masowo produkowaną wersją Bf-110 była wersja C, której produkcję rozpoczęto w 1939 roku. Wersja C była uważana za ciężki myśliwiec i spisywała się przeciętnie w kampanii wrześniowej, ale znacznie lepiej w kampanii francuskiej. Jednak zbyt ciężki i zbyt wolny Bf-110 poniósł znaczne straty w bitwie o Anglię, co oznaczało, że był systematycznie przenoszony do jednostek obrony Rzeszy jako nocny myśliwiec, co ostatecznie doprowadziło do powstania wersji G i H. Były one używane jako nocne myśliwce. Były one używane jako nocne myśliwce i myśliwce przechwytujące przeciwko alianckim ekspedycjom bombowym. W połączeniu z radarem pokładowym (np. FuG 202 lub FuG220), Bf-110 stał się bardzo groźnym przeciwnikiem dla brytyjskich bombowców. W trakcie produkcji wyprodukowano około 5800 egzemplarzy tego samolotu.
