W latach 60. Francja poszukiwała odpowiedniego samolotu odrzutowego do zaawansowanego szkolenia pilotów wojskowych. Tego samego rozwiązania szukały również Wielka Brytania i Niemcy. To przypadek, że podczas pokazów lotniczych we Francji doszło do spotkania przedstawicieli krajów odpowiedzialnych za rozwój.
Wielka Brytania jak zwykle poszła własną drogą, dlatego francuski Dassault i niemiecki Dornier kontynuowali współpracę. Prototyp powstał w ciągu pięciu lat, a pierwszy lot testowy odbył się 26 października 1973 roku. W efekcie powstał mały lekki odrzutowiec wyposażony w tzw. „psi ząb” na krawędzi natarcia skrzydła, co poprawiło charakterystykę maszyny podczas startu i lądowania przy mniejszych prędkościach.
Podczas lotu stało się jasne, że konstrukcja maszyny nadaje się nie tylko jako samolot szkoleniowy, ale także jako platforma do dalszego rozwoju wersji bojowych. Na pierwszy rzut oka na to nie wygląda, ale samolot Alpha jest wyposażony w dwa silniki odrzutowe. Projekt ten był promowany przez niemieckich konstruktorów w oparciu o złe doświadczenia z jednosilnikowym myśliwcem Lockheed F-104. Produkcja samolotów została podzielona między Dassault (kadłub), Dornier (skrzydła) i belgijską firmę SABCA (powierzchnia ogonowa i montaż końcowy).